Z okazji Dnia Kota...

...trochę Mai. Miała tu być częstym gościem, ale gdzieś przepadła;)

Dzień Kota!

Z okazji Światowego Dnia Kota
zawsze pełnej miski
i przyjaznej dłoni, która  pogłaszcze za uszkiem
życzymy - Maja i ja - wszystkim kotom:)

Hm, tak mi przyszło do głowy, po co Maja odchyla żaluzje, skoro i tak patrzy powyżej? Jakieś pomysły?;)

Sernik z białą czekoladą i żurawiną

Zgodnie z moim wcześniejszym postanowieniem, zamrażarka zapełniła się żurawiną. Obawiam się jednak, że nie na długo - zapasy już zostały uszczuplone na potrzeby tego pysznego sernika. Kwaśny smak żurawiny wspaniale współgra z białą czekoladą, która - jak dla mnie - sama w sobie jest zbyt słodka, by ją jeść. Do tego skórka pomarańczowa - matka natura wiedziała co robi, łącząc sezon żurawinowy z sezonem na pomarańcze.

Sernik z białą czekoladą i żurawiną

przepis od Dorotus

120 g ciastek digestive

50 g masła, roztopionego

60 ml kremówki

130 g białej czekolady + 70 g na polewę

375 g kremowego lub trzykrotnie mielonego twarożku*

1 łyżeczka startej skórki pomarańczy

1/2 szklanki (110 g) cukru pudru

1 jajko

150-200 g mrożonej żurawiny

Ciastka pokruszyć wałkiem lub blenderem. Wymieszać z roztopionym masłem. Tortownicę o średnicy 20 cm wyłożyć folią lub papierem do pieczenia. Na dnie ugnieść masę ciasteczkową, wyrównać. Schłodzić w lodówce przez 30 minut. 

W kąpieli wodnej roztopić czekoladę z kremówką. Dokładnie wymieszać i ostudzić.

Mikserem ubić ser, skórkę pomarańczy, cukier i jajko. Masa powinna mieć gładką konsystencję.

Wmieszać ochłodzoną czekoladę. Masę serową wyłożyć na spód z ciastek. Na wierzch wysypać mrożoną żurawinę. 

Piec około 1 godziny w temp. 160°C. Po wystudzeniu polać polewą z białej czekolady rozpuszczonej w kąpieli wodnej (można dodać 2 łyżki kremówki, jeśli masa jest zbyt gęsta). 

Sernik powinien poleżakować w lodówce przynajmniej 3 godziny, dopiero wtedy uzyska odpowiednią konsystencję.

*dałam całe 450-gramowe opakowanie

Smacznego!

Fabryka kotów

Jak co roku w okolicach Międzynarodowej Wystawy Kotów Rasowych zabrałam się za pieczenie ciasteczek imbirowych dla zaprzyjaźnionej fundacji Animalia - dochód z ich sprzedaży (o ile będzie;)) zostanie przeznaczony na podopiecznych tejże fundacji.
Pierwotnie miały to być tradycyjne pierniki, ale przyznam się, że nie mam zbyt dobrych doświadczeń związanych z tym rodzajem wypieków. Postanowiłam więc upiec ciastka, które wyglądają jak nasze pierniki, ale można je jeść zaraz po upieczeniu. Wybór padł na skandynawskie pepparkakor i okazał się być strzałem w dziesiątkę - ciasteczka są kruche, pomarańczowo-korzenne, naprawdę pyszne!

Pepparkakor czyli ciasteczka imbirowe

na podstawie przepisu Beatrice Ojakangas z "The great scandinavian baking book"

  250 g miękkiego masła

1,5 szklanki cukru

1 duże jajko

1,5 łyżki skórki otartej z pomarańczy

2 łyżki złotego syropu

1 łyżka wody

3 i 1/4 szklanki mąki

2 łyżeczki sody

2 łyżeczki cynamonu

1 łyżeczka imbiru

  pół łyżeczki kardamonu

Masło utrzeć z cukrem (mikserem). Dodać jajko i dalej ucierać. Dodać skórkę, syrop i wodę.
Mąkę wymieszać z sodą i przyprawami, wsypać do masy maślanej i wyrabiać, aż powstanie ciasto.
Podzielić je na trzy części, z każdej uformować dysk (to ułatwi później wałkowanie), owinąć folią do żywności i schłodzić w lodówce przez kilka godzin lub całą noc.
Blachę wyłożyć papierem lub silikonową matą do pieczenia.
Ciasto rozwałkować cieniutko (na grubość ok. 3 mm) i wykrawać foremkami dowolne kształty.
Piec 7-9 minut w 170 stopniach.
Ciasteczka lukruję lukrem zrobionym z białka utartego z cukrem pudrem, a dziurki wykrawam słomką do napojów natychmiast po wyjęciu ciastek z piekarnika (kiedy są jeszcze miękkie).

Smacznego!

Kiedyś moim pomocnikiem był Leon...

a dziś Maja:)

Tarta żurawinowa

Jak to możliwe, że nigdy wcześniej nie widziałam w sprzedaży świeżej żurawiny, a trafiając na przepis z jej wykorzystaniem myślałam: marzenie ściętej głowy? Nie wiem, ale zamierzam teraz poczynić odpowiednie zapasy i nadrobić stracone lata;)
Po przepis sięgnęłam do książki Sary Raven i jak zwykle się nie zawiodłam. Ciasto jest czymś w rodzaju tarty tatin, tyle że bez odwracania. Autorka proponuje podawać tartę z gorącym sosem toffi, i rzeczywiście, jego słodycz doskonale równoważy kwaskowatość żurawiny.

Tarta żurawinowa z gorącym sosem toffi

na podstawie przepisu Sary Raven z książki "Sarah's Raven garden cookbook"

500 g żurawiny, świeżej lub mrożonej

sok i skórka otarta z 1 pomarańczy

200 g cukru

100 g orzechów pekan, grubo posiekanych

2 małe jajka

70 g mąki

75 g masła, stopionego

Piekarnik rozgrzać do 180 °C. Tortownicę (szczelną!) o średnicy 20 cm wysmarować masłem.

Do rondla z powłoką nieprzywierającą wsypać żurawinę, dodać sok i skórkę pomarańczową, dobrze wymieszać. 

Gotować około 5 minut,  aż owoce zaczną pękać. 

Odsączoną z soku żurawinę przełożyć do przygotowanej formy i wymieszać dokładnie z połową cukru 
i orzechami. 

Jajka ubić z resztą cukru. Wymieszać z przesianą mąką i z masłem, aż powstanie gładkie ciasto.
Wylać je na żurawinę i piec 40-45 minut.

Podawać z gorącym sosem toffi.

Sos toffi:

90 g ciemnego cukru muscovado

60 g masła

60 ml kremówki

Cukier, masło i śmietanę podgrzać razem w rondelku do momentu, gdy cukier się rozpuści, a sos zacznie bulgotać.

Smacznego!

Sos, jako mało fotogeniczny, na zdjęcia się nie załapał, natomiast Maja - owszem:-)

Pierwsze koty za płoty

Tak to jest, gdy człowiek ma urlop i się nudzi;-)
Zakłada bloga!
A skoro o kotach mowa, to przedstawiam  Wam Maję, która - mam nadzieję - będzie tu częstym gościem: